معرفی ویولن

ویولن ساز زهی وآرشه‌ای است. این ساز کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است. با اینکه ویولون به ظاهر ساز کوچکی است اما بدون شک یکی از تاثیرگذارترین سازهای تاریخ موسیقی بوده است و قطعات بی شماری برای این ساز چه در اجرای سولو و چه اجرای گروهی و با ارکستر نوشته شده است.نقش این ساز چه در ارکستر بزرگ چه به‌طور جمعی و انفرادی بسیار پراهمیت است. ویولن در زمان نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌است نواخته می‌شود


ویولونیست های مشهور جهان

نیکولو پاگانینی

آهنگساز و نوازندهٔ ویولن، ویولا، و گیتار اهل ایتالیا بود و از نامدارترین و بزرگ‌ترین نوازندگان ویولن در تاریخ موسیقی است. او با ابداع تکنیکی بدیع در نواختن ویولن، انقلاب عظیمی در نوازندگی این ساز برپا کرد


آنتونیو لوچو ویوالدی کشیشی

کشیشی ونیزی، یکی از مشهورترین آهنگسازان دوران باروک، و نوازندهٔ چیره‌دست ویولن بود


 پابلو دو ساراساته

ازنده مشهور ویولن و آهنگساز عصر رمانتیک بود. زیگونروایزن (آوای کولی) یکی از بزرگ‌ترین آثارش به شمار می رود


آرکانجلو کورلی

آهنگساز و نوازندهٔ ویولن ایتالیایی. معروفیتش بیشتر به‌خاطر تأثیر بسزایی‌ست که بر پیشرفت سبک ویولن نهاد. او چندین سونات و ۱۲ کنسرتو نوشته‌ است


ویولن در سبک موسیقی ایرانی

یولن از اواخر دوره ناصرالدین‌شاه جاى کمانچه را در ایران گرفت. با ورود ویولن به ایران برخی از نوازندگان کمانچه مانند حسین خان اسماعیل زاده، علی اصغر بهاری، حسین یاحقی و... به آموختن آن پرداختند. نوازندگان کمانچه تکنیک خود را به ویولن انتقال دادند و جز استاد ابوالحسن صبا و سایر شاگردان مدرسه عالى موسیقى که ویولن را با تکنیک حقیقى آن مى‌نواختند، بقیه ویولنیست‌هاى ایرانى از روش کمانچه‌کش‌ها پیروى مى‌کردند. شیوهٔ استاد صبا با شاگردانش منتقل شد و آنها با تغییراتى چند، ویولن را تا حدودى از تکنیک کمانچه‌کشى جدا کردند. از این‌رو نوازندگان این دو ساز، گاه هر دو را مى‌نواخته‌اند و به هر دو تسلط داشته‌اند. از جمله نوازندگان صاحب سبک این ساز(در سبک موسیقی ایرانی)، می‌توان به علی محجوبی، رکن الدین مختاری، ابوالحسن صبا، علی تجویدی، اسدالله ملک، حبیب‌الله بدیعی، پرویز یاحقی، ابراهیم لطفی، مجتبی منصوری، رحمت‌الله بدیعی، امیرحسین وفائی و همایون خرم اشاره کرد